Ben Hogan | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Stephenville (es) , 13 d'agostu de 1912[1] |
Nacionalidá | Estaos Xuníos |
Muerte | Fort Worth, 25 de xunetu de 1997[1] (84 años) |
Estudios | |
Estudios | Green B. Trimble Technical High School (en) |
Llingües falaes | inglés[2] |
Oficiu | |
Oficiu | golfista |
| |
Pesu | 69 kg |
Altor | 1,68 m |
Premios | |
Serviciu militar | |
Lluchó en | Segunda Guerra Mundial |
benhogan.com | |
William Benjamin Hogan (13 d'agostu de 1912, Stephenville (es) – 25 de xunetu de 1997, Fort Worth) foi un golfista d'Estaos Xuníos. Ganó nueve torneos mayores: el Campeonatu de la PGA de 1946 y 1948, l'Abiertu de los Estaos Xuníos de 1948, 1950, 1951 y 1953, el Masters de Augusta de 1951 y 1953, y el Abiertu Británicu de Golf Abiertu Británicu de 1953. Tamién llogró cuatro segundos puestos nel Masters de Augusta, dos nel Abiertu de los Estaos Xuníos, 25 top 5 y 40 top 10 en 58 torneos mayores apostaos.
Hogan lideró la llista de ganancies del PGA Tour en cinco temporaes: 1940, 1941, 1942, 1946 y 1948. Llogró 64 victories nel circuitu d'Estaos Xuníos (13 d'elles en 1946 y 10 en 1948), lo que lo asitia cuartu nel historial.
El so swing yera consideráu como perfectu; por ello, dende Ben Hogan, los profesionales exercítense enforma nel campu de práutiques p'ameyoralo. Ganó 63 torneos profesionales, polo cual ye consideráu como unu de los meyores golfistes de la hestoria dempués de Jack Nicklaus, Tiger Woods y Arnold Palmer.
Amás, ganó la Copa Canadá de 1956 tantu na caña individual como por equipos, xunto a Sam Snead. Apostó la Copa Ryder de 1947 y 1951 cola seleición d'Estaos Xuníos, ganando los trés partíos qu'apostó.
En 1949 sufrió un pergrave choque automovilísticu, lo que provocó que los doctores declarárenlu paralíticu; pero namái 17 meses dempués ganó'l US Open.
Hogan ganó tres torneos mayores profesionales en 1953: el Masters de Augusta, l'Abiertu de los Estaos Xuníos y l'Abiertu Británicu. Foi'l primer golfista en llogralo, anque en 1930 Bobby Jones trunfó nos torneos abiertos y de amateurs estadoundenses y británicos.
En 1954 creó la so propia marca de palos de golf d'alta calidá, que lleva'l so nome. Xugó per última vegada en 1971.
En 1974 foi de los primeres golfistes en ser incluyíu nel Salón de la Fama del Golf Mundial.